Ajita ug Pine		アジータと松マツの木キ
Sa kanhiay nga panahon, usa ka karaang pine tree kansang lindog, nahiwi sa bagang duot nga nyebe og hangin, didto sa norteng bahing nasod, siya nahikatulog ug nagdamgo.		昔むかし、北の国に、雪と風ですっかり幹の曲がってしまった松の木が、とある夢を見ました。
Sa iyang damgo, sa usa ka parke, nakakita siya ug wala hiilhing kahoy nga may mga hunol-hunolong dahon, inubanan sa kahumot.		夢の中では、とある広場ヒロバに、見知らぬ一本の木が緑の葉っぱから良い香りを漂わせており、
Ang mga bata nagdagan-dagan sa palibot , ug ang mga babaye nanagsayaw ug nanagkanta.		その辺アタりでは子供たちが走りまわっていました。娘たちは歌い踊り、
Ang ubang mga tawo nagtabi ug nagkinataw-anay. Puno sila sa kalipay ug kasadya.		人々は笑いざわめいて、喜びと幸わせがあふれていました。
Walay timailhan nga dunay mga kagubot. Nagmaya gayud sila sa kahapsay ug kalinaw.		どこにも戦争の影も無く、人々は平和と繁栄を楽しんでいます。
Sa pagmata sa pine tree, nakamatngon siya, nga siya napahiyomon.		松の木は夢から覚めた時、まだ自分が微笑んでいることに気付いたくらいです。
Kada adlaw og kada gabii, ang pine tree sige gihapon ug damgo ug susama gihapon kahoy nga iyang hidamgohan, mura ug hunolhunol ang iyang mga dahon ug humot simhoton.		毎日、毎晩その木は、松の木の夢の中に出てきました。その木は優しげに、青々とした葉っぱから良い香りが溢れていました。
Sa matag karon ug unya, sige gihapon siya ug damgo. Usa ka adlaw niana nakamatngon siya nga nagtindog kilid sa preskong kahoy		あまりいつも同じ夢をみるので、ある日気が付くと、彼はその木の隣に立っていたのです。
<atong tawgon ni siya ug “Lawrel” >,		（その木を「ラウレル」という名前にしましょう）
sa kilid sa Lawrel sige siya ug tindog hangtod nga wala nay natingala nganong kanang talagsaong pine tree mitungha sa ilang dapit.		ラウレルの木の横に彼はずーっと立ち続け、ついに人々もどうしてその松の木が急にそこに現れたのか、誰も不思議に思わなくなりました。
Matag dominggo, naghugop ang mga tawo sa parke nga palibot sa Lawrel ug maghimo sila ug mga aktibidad aron mabibo ug masadya sila.		いつも日曜日になると、人々はラウレルの木の前の広場に集まって、楽しみました。
Uban kanila, dunay usa ka babayeng guwapa nga miapil sa ilang sayaw ug misamot sila kamalipayon.		中に一人の美しい娘がおり、彼女が踊りに加わると皆は一層活き活きとして、
Ug samtang siya mikanta, ang mga tawo mihunong sa pag-estoryahanay ug napanting ilang mga dalunggan sa pagpaminaw niini.		彼女が歌うと人々は話をやめて耳をそばだてるのでした。
< ato ni siyang hinganlan ug “Ajita”>		（彼女カノジョの名前をアジータとしましょう）
Human sa panagsayaw, gusto si Ajita nga milingkod sa ilalom sa landong nga anino sa Lawrel ug nagtuhog siya ug humot nga mga dahon.		歌と踊りがやむとアジータはラウレルの木陰に座り、その葉で冠カンムリを編むのでした。
Ug ang mga kabatan-onan nagsugod ug nag-indigay sa ilang mga abilidad.		そして若者たちは競争をするのです。
Usa ka adlaw, nag-indigay kung unsa sila kakusog modagan.		ある時は誰が一番早く走れるか、
Pagkasunod dominggo, nag-indigay sila kung pilay gilay-on sa ilang giitsa.		ある時は誰が一番遠くまで投げれるか、
Lain dominggo napud ang miabut, ug nahibal-an kung unsay gibug-aton sa ilang gipanghimo.		またある時は誰が一番重いものを持ち上げれるか。
Ug kinsang mapili ug angayang mananaug nga nagdali ug adto sa dapit diin nagbarog si Ajita.		そして一番になったものは、アジータのところに来て彼女のキスとラウレルの葉の冠を受けるのです。
Ug mihatag si Ajita sa iyang halok ug mikorona sa iyang tinuhog nga mga dahon. Mao kini ang kasamtangang panghitabo matag dominggo.		これが、いつもの日曜日の慣わしでした。
Matag karon ug unya, magpalabay sa oras si Ajita ilalom sa Lawrel dili lamang kada dominggo, kon may higayon siya sa mga ubang adlaw.		アジータがラウレルの木の下に来るのは日曜日ばかりではありません。
Mag-inusara siya kasagaran, ug maglaylay sa mga masulob-ong mga awit.		時々彼女は一人で、寂しげに愛の歌を口ずさみながら、ラウレルの木を訪れました。
Usa ka adlaw niana ang pine tree katulgong sagad tan-awon samtang nagtindog. Ug si Ajita miabot ngadto kang Lawrel, ug mihikap siya sa mga sanga ug giisip niya nga si Lawrel iyang inahan, ug gikantahan ug usa ka masulub-ong awit.		ある時いつものように眠たげに松の木がたっていると、アジータが訪れてラウレルの木をまるで母にするように触れながら、歌ったのです。
Ang masulub-ong tuno maoy napahikurat kang pine tree bisan dili niya hisabtan pag-ayo ang mga unod niini.		松の木には歌の歌詞は判りませんでしたが、その悲しい調子にとても驚きました。
Pagkahuman niya ug kanta, gisud-ong niya ang sanga sa Lawrel ug gihalukan, dayon midagan palayo niini.		歌い終わると彼女は大きなため息をついて、ラウレルの木にそっとキスをして走り去ったのです。
Duna ba siya’y mga kasakit nga gihambin? Nahigugma ba siya sa usa ka binuhat? Ang pine tree nangutana kang Lawrel, kinsa wala mitubag makadiyot,		彼女はなにか悩みがあるんでしょうか。誰かに恋をして破れたのでしょうか。松の木がラウレルに尋ねると、ラウレルはちょっと黙っていましたが、
“Wala, Pine, wala…Ang batan-ong dalagita usahay ing-ana gayud…Ayaw kabalaka.”		「いいや、なんでもないよ、若い娘は時々ああなるのさ、心配ないよ」　と答えました。
Pero si Pine wala nahimutang sa iyang hunahuna ngato kang Ajita…ug sa iyang kanta.		でも松の木には彼女の歌が耳に残って離れなかったのです。
Magsige ug tan-aw si Pine kang Ajita.		松の木はアジータを見続けました。
Samtang naniid si Ajita sa nag-indigay’ng mga kabatan-onan inosente siyang midasig niini, sama sa usa ka bata…		アジータは若者たちの競うのを見るときは子供のようにはしゃぎ、冠を与える時は女神のように厳かに授けたのです。
…samtang si Ajita mikurona sa mananaug, giisip nila nga pareha siya sa usa ka pormal nga dyosa…samtang misayaw si Ajita, nagluksolukso siya ug panagsa pareha sa usa ka enkantada.		彼女が踊る時は妖精のように軽やかで、
Ang iyang taas ug itom nga buhok mokilab sa iyang likod, ang iyang puting ngipon mogilaw kung siya mokatawa, ug sidlak ang iyang mga mata nga makadani sa mga tawo.		長い黒髪が背中に波うち、白い歯を輝かせて笑いました。
Iyang talagsaong ug seksing pamarog maoy makaaghat sa kasingkasing sa mga kalalakin-an…		そして彼女の瞳の輝きは人々を惹き付け、美しい肢体は男たちの心を揺さぶったのです。
Pero usahay mag-inusara siya, maglakawlakaw palibot kang Lawrel ug maglaylay.		でも時には、一人でラウレルの木の下を歩きながら歌を口ずさむのでした。
Magsige ug tan-aw si Pine kang Ajita, damgohon niya si Ajita kung dili niya makita.		松の木はいつも彼女を見ていました。
Iyang damgohon ang talagsaong ug maanindot nga mga mata ug respetadong mga pahiyom niini.		彼女が見えないときは夢に見ました。その魅力的な眼差しと、優しい笑顔を。
Sa katapusan nakamatngon si Pine nga nahulog ang iyang pagbati ngadto kang Ajita…		そして終に自分が彼女に恋してしまったことに気付いたのです。
Kung buot hunahunaon, wala bay posibilidad nga ang usa ka pine tree, mahigugma ug usa ka babaye?		松の木が人間の女の子に恋するなんてあり得ないって思いますか？
Abi gyud ninyo…Ang Pine tree niini, nahigugma man ngadto kang Ajita…		でも実際にここでは、松の木はアジータに恋してしまったのです。
Sa pagkakita ni Pine nga naglingkod ilalom sa landong ni Lawrel, nasina siya ni Lawrel.		彼女がラウレルの木の下に座っているのを見て、ラウレルを羨ましく思いました。
Nangandoy pod siya makahimo ug landong para makapahulay si Ajita.		彼もアジータが休めるように木陰をつくりたいと思いました。
Pero, mura man gud ug dagom ang iyang mga dahon. Tungod niini, lisod siya makahimo ug landong.		でも、ご存知のように松の葉は、針のようですからとてもまともな木陰は出来なかったのです。
Ug magul-anon siya mipauyog sa iyang mga sanga, nangahulog ug nangabungkag ang iyang mga dahon sa tibuok palibot.		彼は悲しくなって枝をふるわせました。そうすると松の葉があたりに散ばりました。
Ug ang nangagi anang higayona ang grupo sa mga kabataan.		ちょうどそこへ子供たちが通りかかったのです。
Nisiyagit ang bata nga nagkanayon. “Agay! Ang dahon sa pine tree mitusok sa akong senina!”		「アイタ！松の葉がシャツの中に入っちゃったよ！」一人の子供が叫ぶと、もう一人が言いました
Ug ang uban nagkanayon nga “Wala gyuy silbi ning kahoy nga pine tree, walay landong, walay prutas!”		「この松の木はホントに役立たずだよね、木陰も作らないし、果物も出来ないし」
Nakadungog si pine sa mga bagulbol sa mga bata ug nagmagul-anon siya.		松の木はそれを聞いて、ますます悲しくなりました。
“Unsaon nako paghigugma si Ajita… Dili gani ko makahimo ug landong para kaniya… wala pud koy talagsaong kahumot nga mga dahon, nga sarang makarelaks siya.		どうして僕なんかがアジータを愛せるだろう？僕には木陰もつくれないし、香りの良い葉で彼女を安らげることも出来ない。
Gahi pud ang panit sa akong lawas ug gansanggansang nga igo gyung masakitan ang iyang mga kamot kun mohikap siya niini.		幹の皮はささくれ立って、彼女が触ったら傷つけてしまう。
Tinuod gayud nga wala koy silbi, walay bili ug dili angay nga mabuhi.”  Magul-anon siyang nagabasol sa iyang kaugalingon.		ホントに役立たずで生きていたって意味無いんだ、と彼は嘆きました。
Dayon mibarog si Ajita ug mipaduol kang Pine. Mipahiyomon siyang nagkanayon ngadto sa mga bata. “		その時アジータが立ち上がって松の木のそばに来ると、子供たちに言いました。
“Abi ninyo, ang matag kahoy dunay kagamiton. Ang mga dahon aning pine maayong ihaling.”		「アラ、どんな木でもそれなりに役に立つものなのよ。この松の葉は付け木に、とてもいいのよ。」
Nasorpresa si pine sa iyang nabati. Wala siyang paabot nga nakabantay si Ajita kaniya.		松の木はとてもビックリしました。アジータが自分のことを知ってるなんて思ってもいなかったのです。
--Wow! Nakaila siya kanako! Nakatudlo siya kung unsa ka bililhon ang akong mga dahon.--		え〜？彼女は僕のことを知ってたんだ！　アジータは彼も知らなかった彼の葉の価値を教えてくれたのです。
Mipauyog si Pine sa iyang mga sanga tungod sa iyang kamaya, kay wala siya kahibalo kung unsay laing paagi nga makapagawas siya sa iyang gibati.		彼は嬉しくなって枝を振るわせました。だって他に彼の気持を表す方法を知らなかったんです。
Mao sa gihapon nangabungkag iyang mga dahon sa palibot. “Mao ba?” Nasorpresa ang mga bata sa mga mensahe ni Ajita.		それでまた松の葉がいっぱい散ばりました。「ホントですか？」　子供たちはアジータの言葉に驚きました。
Nagtigom sila ug mga dahon sa pine ug gibugkos. “Sige amo unyang sulayan, Salamat.” Dayon namauli sila.		そして松の葉を集めて束にしました。「ありがとう、じゃあ試してみます。」そういって彼らは帰りました。
--Salamat kaayo, eleganteng Ajita, malipayon kaayo ko.-- Hinigalang pahiyom ang gibalos ni Ajita ngadto kaniya. Ug hingpit kining nakalipay ka Pine sa iyang damgo.		ありがとう、優しいアジータ、僕はすごく嬉しい。アジータは親しげに松の木にニッコリしたので松の木は夢を見てるようでした。
Pagkahuman ato, wala na siya’y laing ikasulti. Wala ray laing mahunahuna si Pine gawas lang kang Ajita...		言うまでも無く、それから松の木はアジータのことばかり考えていました。
Pakyas siya sa pag-ila ug pagpaminaw sa mga linya sa kanta nga gilaylay ni Ajita.		残念なことに彼には良くアジータが口ずさむ歌のリフレインがわかっていなかったのです。
“Ang kasadya sa gugma moagi sa pagpamilok, ang kasakit sa gugma molungtad hangtod sa hangtod…”		それは、「恋の喜びは一瞬で去り、恋の苦しみが死ぬまで続く」というものだったのですが。
Sa gihapon nagsugod napud ang mga kalihukan pagkasunod dominggo. Misayaw ug mikanta si Ajita.		次の日曜日はいつものように始まりました。いつものようにアジータは踊り歌いました。
Pero para kang Pine walay kalainan sa mga panghitabo sa nangaging mga adlaw.		でも松の木にとっては以前とちがいます。
Sa una simple siyang malipay ug mabihag sa mga sayaw ug kanta ni Ajita. Ug karon ako na siyang higala! Garbo niyang gibati nga nahilambigit siya niini.		前は彼女の歌と踊りに単に惹かれていただけでしたが、いまや彼女は彼の友達です。彼には何か特別誇らしく感じました。
Gibati niya ang talagsaong katagbawan sa panahon nga daghang nga katawhan nga midayeg niini. Nalingaw siya para kanila.		人々が彼女を称えると、不思議な満足感を覚えたのです。彼は人々に親近感を覚えたのです。
Para kaniya mao unta kadto ang pinakamaayong dominggo...		その日は最高の日曜日になるはずでした。
Pero kalit lang nga natinggala siya sa iyang gibati ang kahait ug kasakit sa kasingkasing, sa paghalok ni Ajita sa mananaong atong adlawa.		ですから、彼が胸に鋭い痛みを感じた時には驚きました。それはアジータがその日の勝者にキスをした時のことです。
Ang grabing kasakit nga iyang gibati napulihan ngadto sa kainit ug kangitngit nga umol sa iyang kasingkasing, sa pagkakita niya nga ang batan-ong mananawong nga migakos ug mihalok ngadto kang Ajita.		そして若者がアジータを抱きしめてキスを返したときに、鋭い痛みはどす黒い熱い塊に変わりました。
Natuok siya ug gisulayan nga patalikod gikan ni Ajita kinsa nga bukas nga midawat sa maong kabagis.		彼は苦しくなってアジータが喜んで若者のなすに任せている姿から眼をそむけました。
“Dili! Dili! Ayaw siya ug hikapa! Sagrado siya!”		「やめてくれ、彼女にさわるな、彼女は聖なるものなんだ！」
Nagsiyagit siya sa walay igong hinungdan. Maisogon siya nga puno sa kasuko. Daghan sa iyang mga dagom nagkatag sa palibot.		彼の叫びは届かず、怒りで身を震わせると、沢山の葉の針があたりに散ばりました。
Daw ngitngit nga mga dag-um maoy naghari sulod sa iyang dughan.		暗く重い雲が彼の心に渦を巻いていました。
Pero walay bisan kinsa nga nakabantay sa iyang katingad-an kon dili si Lawrel lang. Wala na nakahinumdom si Pine kung unsa kailaid niya kadtong gabhiuna.		でもラウレルの他にはだれにも彼に気付くものはいませんでした。松の木はどうしてその日が過ぎたか覚えていません。
Pagkasunod adlaw na si Lawrel nga nagkanayon kaniya. “Sakit pa gihapon?”		それはもう翌朝のことでした。ラウレルがそっと聞きました。「まだ痛むかい？」
“Kung makahinumdom ko kaniya, O, sakit pa gihapon.		「思い出すと痛むんだ。
Akong gisulayan nga dili ko makahinumdom niya pero sa kalit lang napatik na pud siya sa akong panumdoman.”		考えないようにしてるんだけど、すぐ彼女が出てくるんだ、たえられないよ。」
“Nag-antos ka tungod kay nangandoy ka sa iyang gugma nga dili nimo makab-ot, dili ba?”		「君は彼女の愛が欲しくて、でもそれは無理だから苦しいんだろう？」
“O, mao jud, nangandoy ko sa iyang gugma, kung dili nako makab-ot kini, nahatagan nako ug kagawasan, bisan ang kahayag sa adlaw o pag-ulan niini.		「そうだ、彼女の愛が欲しいんだ、もしそれが手に入るなら、何だってなくしてもかまわない。お日様の光だって、雨だって。
Nangandoy ko, makaadto bisag asa kauban siya og ...”		そう、僕は彼女とどこにでも行けるようになりたい。僕は…」
”Dili sa unsay atong mahimo, Pine, paghinauta ang unsay imong mahimo. Nangandoy ka sama nga ikaw usa ka tawo.”		「それは、私らには出来ないことだよ、パイン。出来ることを望みなよ。　君はまるで人間みたいだ。」
“Oo, nanghinaut ko sa akong kagawasan. Dayon makalihuk ko ug makadagan paingon kaniya. Aron ako siyang magakus, ako siyang mahagkan...”		「そう、僕は人間になりたい、そうすれば僕は動けて彼女のところに走っていける。 彼女を抱いて、キスできる…」
“Ayaw pine, pangandoy sa iyang kalipay lamang.		「彼女の幸福だけを望みなよ。
Dili naka mag-antos bisan kanus-a kung mas ang iyang kalipay lamang ang imong pangandoyon.		彼女の幸福のために何が出来るかだけ考えなさい。
Asa ang imong gusto nga mokatawa siya o mahunlak siya?”		彼女が笑っているところと、うなだれている時と君はどっちが好きなんだ？」
Nakahinumdom na hinuon si Pine sa masulob-ong mga kanta ni Ajita.		松の木はアジータの哀しい歌を思い出したのです。
“Dili, dili ko ganahan nga kanunay siyang magmasulob-on.		「ああ、いつだって、彼女が悲しむのは見たくないよ。」
O, akong hunahunaon ang iyang kalipay lamang. Mangandoy ko niana... Lawrel, pero unsay akong mahimo alang kang Ajita?”		「そうだ、彼女を幸福だけを考えよう… ラウレル、でも一体彼女のために僕に何が出来る？」
“Ang pagbarog aning dapita lamang ang atong mahimo.” Nagkanayon si Lawrel. “Unsa pay lain?”  “Mura ug mao ra na tanan.”		「私たちにできることは、ここに立っていることだけさ。」とラウレルは言いました。「他には何かないの。」　「それだけだよ。」
“Dili, makahimo pa ka pagtugtog ug mga sonata para kaniya. Makahatag ka kaniya ug humot nga mga dahon.”		「いや、ラウレル、君は彼女にサラサラと音楽を奏でられるし、良い香りの葉っぱもやれるじゃないか。」
“Na, Pine, dili ko interesado, dili na kinahanglan.”		「ああ、パイン、そんなことは些細なことさ、どうでもいいことだよ。」
“Dayon kinahanglan ba ang pagbarog?”		「じゃあ、ここに立ってるのは大事なことかい。」
“Oo, nagtindog ko diri, para makahunahuna ko niya ug makakita.		「そう、私はここに立っている、そして彼女のことを思うことができる。
Nakabalo siya nga kanunay kong nagtindog diri, bisan ang ting-init, ting-ulan ug ting-amihan, moanhi lang siya sa bisan unsang taknaa kung nagkinahanglan siya.		そして彼女を見ていることができる。彼女は私がここにいつも立ってると知っている。晴れた日も雨の日も風の日も。いつだって彼女はここに来れる。
Dili ba nimo mahunahuna nga mura ug kinahanglan?”		それはすごく大事な事だと思わないか？」
Nagpadayon si Lawrel. “Hatagi ug kagawasan ang imong hunahuna gikan sa imong gustong kab-uton.		ラウレルは続けました。「君の心を欲望から解き放ってごらん、パイン。
Ang imong pagpanginahanglan maoy makahimo nimo sa pagpangigi ug mapingot.		欲望は、君を嫉妬させ、イラつかせ、不安にさせる。
Makalihok tuod ang tawo pero wala silay kagawasan.		人間は動けるけど自由じゃないんだよ。
Ang kadaghanan kaniya nagaid sa ilang mga kaugalingong mga kamapihigon ug pagpanginahanglan.		多くの人間は偏見と欲望に繋がれてしまっている。
Kung dunay kagawasan ang imong panghunahuna gikan sa imong gustong kab-uton, makab-ot jud nimo ang tinuod nga kagawasan ug kaalam.”		もし君の心を欲望から解き放てば、君は本当の自由と知恵を手に入れることが出来る。」
Ug mipadayon si Lawrel nga nagkanayon. “Dili ko molihok, bisan wala ganahi si Ajita nako, bisan gibiyaan ko niya.		またラウレルは続けました。「私は動くことが出来ない。たとえそれをアジータが嫌がっても、たとえ彼女が離れていっても。
Kabalo siya nga dili ko makahimo sa pagsalikway. Kaniya bisan gihimo na niya nako.		彼女は自分がどんなに私にひどく当たっても、私が決して彼女を見捨てないと知っている。
Mobiya gyud kanimo ang usa ka higala kung maulawan kang mohimo ug labay.		友人は君が恥ずべきことをすれば去っていくだろう。
Mahimong magbulag ang magtiayon kung wala na silay pagsalig sa matag-usa.		恋人たちは裏切られれば簡単に別れてしまう。
Dili gyud ta magbulag Pine, ug makaapil ka kanamo.”		でも我々は決して別れない。君もこの仲間に入れるんだよ。」
Pagkaluoy gyud ni Pine, wala siya kasabot sa mga gipang-estorya ni Lawrel. Nasina lamang siya sa mga labong nga dahon ni Lawrel…		哀しいかな、松の木にはラウレルの言葉の意味が判りませんでした。ただラウレルの青々とした葉を羨ましく思うだけだったのです..
Paglabay sa pipila ka adlaw si Ajita sa dihang miabot siya, luyang tan-awon. Murag nangumpisal o nagunsalta siya kang Lawrel.		ある日、アジータが憂鬱そうにやってきたのです。彼女は何かを一生懸命ラウレルに打ち明けて相談している様子でしたが、
Ug hingpit niyang gibaliwala si Pine. Mura ug nasuko kini kaniya.		松の木のことは全く無視していたのです。まるで彼女は松の木のことを怒っているみたいでした。
Mura’g nakahibawo siya sa mga walay kasingkasing pangandoy ni Pine.		彼女は彼の無謀な望みを知っているようなのです。
Wala gani siya mitan-aw kang Pine. Ug pareha ra nga gipasakitan niya kini, kung nasuko siya nako gumikan sa binuhatan sa uban, sa gihapon masaligon syang makataas sa iyang dagway.		彼女は松の木を見ようともしません。もし誰かにひどく叱られたりののしられたりしても彼はきっと顔を上げていられたでしょう。
Sakit kaayo para kaniya ang pagbaliwala ug dugay atong gabhiuna para kang Pine. Ug iyang gipagawas ang iyang mga pagbasol ngadto kang Lawrel.		でも愛する人に無視されるとそれは耐え難いことなのです。その夜彼は自分の後悔をラウレルに打ち明けました。
“Sayop ko Lawrel, usbon nako ang akong kaugalingon. Bisag unsa akong buhaton. Palihug ko ug ingon ni Ajita nga pasayluon ko… Dili ko makasustiner…”		「僕は間違っていた。僕は自分を変えるよ、何だってする。だから、お願いだ、アジータに言ってくれないか、僕を許してくれるように。僕には耐えられない…」
“Unsa? Unsa man diay iyang gihimo diha kanimo? Nganong kinahanglan man kang mangayo ug pasaylo ngadto kaniya?”		「何だって？彼女が何をしたって？何で君が彼女に謝らなけりゃいけないんだ？」
“Tungod nianang akong pagpangandoy nganha kaniya, nasuko na hinuon siya nako ug dili gani siya moestorya kanako maskin ug gamay.”		「僕が変な望みを彼女に持ったから、彼女は怒って、ひとことも口をきいてくれないんだ…」
“Oy, dili Pine, dili ingon ana. Wala ko maghunahuna nga gibaliwala kaniya.		「ああ違うよ、そんなんじゃないよ。彼女は君を無視したりしてないよ。
Karong adlawa seryoso siyang nakig-estorya kanako.		ただ話しに夢中になっていただけさ。
Mao rana ang hinugdan makapaniguro gyud ko nga wala siya nasuko nimo.”		それだけだよ。絶対君の事を怒ったりしていないよ」
Pero wala gyud mutuo si Pine sa mga gipanulti ni Lawrel.		でも松の木ははラウレルの言葉が信じられません。
‘Ugma akong pangayuon ngadto kaniya ang pasaylo.’  Iyang gisulti kini sa iyang hunahuna, pero dili siya makatulog.		明日きっと、許してくれるよう頼もうと心のなかで思いましたが、その夜も彼は眠れませんでした。
Pagkahuman atong gabii nga dili makatulog si Pine, sa gihapon miabot si Ajita.		また眠れない夜が明けて、いつものようにアジータがやって来た時に、ラウレルはいきなり彼女に声をかけました。
“Ajita, naguol si Pine kay wala kay pagpakabana kaniya.” Gisulti ni Lawrel sa kalit.		「アジータ、君がパインのことを忘れているから、彼はとても悲しがっているよ」
“Ha? Dili oy, Pine, wala na ko tuyua nga baliwalaon ka.		「えっ？違うわパイン、あなたを忘れてるつもりじゃなかったのよ。
Pasayloa gyud ko, naghunahuna lang ko sa akong kagubot nga nasudlan.”		ゴメン、私自分の問題だけ考えていたみたい」
Miduol siya kang Pine ug mihikap sa iyang gansanggansang nga panit ug mihatag sa iyang dinalian nga halok.		彼女はそう言って松の木のところにやってきて、彼の荒れた幹に触れながら彼に軽くキスをしました。
Wala makasabot si Pine kung unsay nahitabo.		松ノ木には、一体何が起こったのかわかりませんでした。
Wala siya nakatingog tungod sa iyang kahikurat, maskin dili siya makapatagak ug usa ka dagum.		驚いて一言も話せなかったのです。松の葉一本落とすことが出来なかったほどです。
Unsa ning pagbatia? Tinuod ba kini? Mihikap si Ajita nako? Gihalokan ko niya? Pagkadili katahuan! Dili matuohan!		「ナンなんだ、この感じは？ホントのことなの？アジータが僕に触れているの？彼女がキスしてくれた？信じられない！」
“Pasayloa ko Pine, Ako kang higala, ako pud unta kang sultihan sa akong problema.”		「ゴメンね、パイン。私たちは友達よね。あなたにも話しておくべきだったわ。」
Dayag niyang nabati ang tingog ni Ajita, nga nakapauli kini sa iyang panimuot.		やっと松の木に彼女の声が届いて、それで彼は意識を取り戻しました。
Ug unya iyang nahunahuna ang mga gipang-estorya ni Ajita.		やっと彼女が何を言っているか分ったのです。
‘Naa siya sa kagubot! Mao siguro sa luya siya tan-awon.		「彼女は困ってるんだ。だから元気なかったのに。僕は彼女を見てたのに、気付かなかった。
Nakita nako siya pero wala ko kabantay! Ang gusto lamang nako ang iyang mga mata susama sa langing bata nga nagsamok sa iyang inahan para sa dulaan.’		僕はただ彼女が自分を見てくれることばかり考えてた！まるでおもちゃを欲しがる子供が、母親にねだるように！」
Lig-on siyang miangkon sa iyang sayop.		急に自責の気持が湧いて、彼はひどく後悔するのでした。
‘Ako diay ang mibaliwala sa iyang kasamok nga gihambin. Abi nako ug nahigugma ko niya.		「僕の方が彼女を、彼女の困ったことを無視していたんだ。　僕は自分がアジータを愛していると思ってた。
Pero dili diay to tinuod nga gugma. Pagpanginahanglan! Ang hakog nga pagpanginahanglan, mao na ang gisulti ni Lawrel.’		でもそれは本当の愛じゃなかったんだ。欲望だったんだ、自分勝手な！ラウレルの言った通りだ。」
Naulaw si Pine sa iyang kagamay ug panabot, ug nanaad siya nga dili na siya maghunahuna nahitungod lamang sa iyang kaugalingon.		彼は自分の狭い心がとても恥ずかしくて、もう絶対自分のことは考えないぞ、と思いました。
Ug sinsero siyang nangandoy nga unta mas molawom ug mulig-on pa ang paghigugma kang Ajita. Basi sa gitudlo ni Lawrel ngadto kaniya...		アジータに良いことだけ考えよう。　ラウレルが教えてくれたように、もっと深く強く愛したいと心から思うのでした...
Ug nagpasabot dayon si Lawrel kaniya sa hinay nga paagi.		ラウレルはゆっくりと話始めました。
“Wala ko kahibalo nga nakabantay diay ka nga dugay na ta wala ulana,		「君は気付いていたかどうか知らないけど、このところ随分雨が降っていないんだ。
kung ang mga tawo dili gihapon makatagamtan ug ulan sulod sa laing usa ka semana, nalak-aban ang ilang pagpananom.		もし後一週間も雨が降らなけりゃ、皆作物を植えることが出来ない。
Nakadesisyon sila nga mag-ampo o muhangyo nga dunay ulan.”		そこで人々は雨乞いの祈願をすることにしたんだ。」
Wala gyud nakabantay si Pine atong panahona nga ting-init tungod kay dili kasagaran nga modangat ug taas nga higayon ang tinghulaw sa ilang nasod, mabuhi gihapon siya bisag dugay nga walay tubig.		松の木は日照りだったことには気が付いていませんでした。だって彼の国では日照りは珍しくありませんでしたし、彼は水なしでとても長い間生きられたからです。
“Si Ajita maoy napili nga morepresentar nga mohimo ug mag-ampo ug masimpatiyahan ug pagtabang ngadto sa mga diyos sa hangin, panganod ug dalugdog.		「アジータは風の神、雲の神、雷の神に祈願する巫女に選ばれたんだ。
Ang mga hamtong mipili kaniya tungod kay siya man ang pinakanindtot sa tibuok kalibutan.”		長老たちが国中の娘たちの中から、最も美しい娘を選んだんだ。」
“Akong nakita pero, unsa ang problema? Duna ba siya’y angay isakripisiyo?”		「なるほど。でも何が問題なの、アジータは何か犠牲にしなけりゃいけないの？」
“Makulbaan siya labina nga kun ang pag-ampo dili mahatag sa mga diyos.		「神様が願いを聞き届けてくれなかったらと心配しているんだよ。
Nahadluk siya nga basulon siya nga mga tawo kung dili sila makatagamtam ug ulan.”		人々は雨が降らなかったら、彼女のせいにするんじゃないかと、心配してるんだ。」
Sige ug istorya si Lawrel. “Pamiliyar nako gamay ang diyos sa hangin ug akong sulayan ang pagpakigkumikasyon kaniya pero sa ubang mga diyos…maoy problema.”		ラウレルは続けました。　「私は風の神とは少し親しいから、彼には話が出来るんだが、他の神々は…」
Kalit nga nakahinumdom si Pine nga inila diay sa diyosa ug panganod.		その時松の木は自分が雲の女神を良く知っていることを思い出しました。
Sa panahon nga nagtindog siya sa iyang kanhing pinuy-anan sa ibabaw’ng bahin sa taas nga bungtod, ug gusto siyang nakig-estorya niini.		昔、山の天辺に立っていたとき、良く雲の女神とおしゃべりしていたのです。
“Ako kabalo ko nga ang diyosa sa panganod. Ug ang diyos sa daligdog maoy bana sa diyosa ug panganod. Makahangyo ko kanila!”		「雲の女神は知り合いだよ。それに雷の神は彼女の夫だよ。僕は彼等に頼めるよ。」
“Tinuod ka? Dako nang tabang sa mga mag-ampo ni Ajita.” Nagkanayon si Lawrel. “Magmalampuson gayud sila!”		「本当かい？それはアジータの祈願にとても役立つよ。きっとうまく行くよ！」
‘Makahimo ko para kaniya! Magamit ko para kaniya!’ Misingit si Pine sa iyang panumduman.		「彼女のために出来る！彼女の役に立つんだ！」　松の木は心の中で叫びました。
“Salamat gyud Pine. Arang-arang na gyud akong gibati tungod sa imong gipanulti.”		「ありがとう、パイン。あなたのお陰でホントに安心したわ。」
“Palihug ko ug asoy kanila, Ajita, nga daghanon nila pangulekta sa akong mga dahon.		僕の松葉を一杯集めて山にするようにって。
Daubi ninyo kung duna moy seremonyas nga pagahimuon. Ug dayon makaadto ko sa ibabawng bahin kauban ang aso sa pagpangita sa gamhanang diyusa ug panganod.”		そして祈願の時にそれに火をつけるんだ。そしたら、僕は煙と一緒に空に上って、雲の女神を探すよ。」
Pagkahuman nila ug han-ay sa seremonyas nga pagahimuon, gibati ni pine nga duol kaayo niya si Ajita aron masumbungan niya sa iyang gugma.		彼らが祈願の方法を決め終わった時には、松の木にはアジータがすごく身近に感じられて彼はアジータに気持を告白してしまいました。
Ug inosenteng mikatawa si Ajita. Nagmalipayon si Pine bisan mipauyog si Lawrel sa iyang mga sanga.		アジータは無邪気に笑いました。　松の木はますます嬉しくなりました。ラウレルが枝をゆすっていたのですが。
Sa wala pa mibiya si Ajita sa kuadradong dapit, gihalukan niya kada usa ni Lawrel ug Pine, para sa maayong gabii.		アジータは広場を離れるまえラウレルと松ノ木の二人にお休みのキスをしました。
Tungod kay naglangkob niini ug dyutay’ng pagpangindahay, nagtugot kini kang Pine sa pagpaabut sa gipanghinaot nga ugma.		そしてそのキスには、ちょっと情熱がこもっていたので松ノ木はすっかりばら色の未来を想像するのでした。
Sa wala pa sugdi ang seremonyas nagtigom sila ug mga dahon sa pine ug ila kining gihan-ay.		祈願祭の始まる前に、松の葉が集められ山と積まれました。
Mingon si Lawrel. “Wala nay alisbo-yamog nga mapanimahuan nato sa hangin.  Among gikinahanglan ang inyong pagpaningkamot ug pagpanlimbasog niini karong adlawa, Pine?”		ラウレルが言いました。「風の中に全然水の匂いがしないよ。今日は相当大変だよパイン。」
“Sige Lawrel,  Andam nako.“…Unsa ang iyang kalipay. Gibati niya ang iyang gahom nga milukop sa nagkadaiyang bahin sa iyang lawas.		「分った、ラウレル。僕はいつでもいいよ。」　どんなに彼は幸福だったでしょう。彼は体中に力がみなぎるのを感じました。
Gikuha ni Ajita ang mga hinan-ay nga mga dahon ug gisugdan sa pagsilab. Ang nipis nga hinya sa aso mipaibabaw pataas ug pataas paingon sa asul nga kawanangan.		アジータは、松葉の山に来て火をつけました。細い煙が立ち上り、青い空を上に上へと上っていきます。
Misunod si Pine sa aso ug mikatkat pataas. Sa katapusan naabot siya sa ibabaw sa maong aso.		パインは煙について上へ上へと登っていきました。とうとう、煙が無くなる一番天辺まで来ました。
Nitan-aw siya sa palibot ug gisusi gikan sa ibabaw sa maong aso, pero wala siya’y nakita bisan dyutay’ng gabon o panganod.		天辺から辺りを見渡しましたが、一片の雲も見つけられません。
'Unsaon nako pagpakigkita sa makagagahum sa panganod kung wala gani panganod.' Kumplikado gayud siya sa tin-aw nga kawanangan.		雲がないのに、どうして雲の女神に会うことが出来るだろう？すっかり困ってしまいました。
Sa ubos nga bahin, nagsugod na ug ampo si Ajita pero ang tigmugna ra hangin ang mitunga, Ingon siya, dili ko makamugna ug ulan nga mag-inusara.		地上では、アジータが祈りを始めましたが、風使いの神が現れただけです。そして｢わし一人では、雨を降らせられんよ。｣というのです。
Misinggit si Lawrel ug nangutana kang Pine. “Nakit-an ba nimo ang ….?”  “Wala pa. Wala gyud koy nakita nga panganod diri.		ラウレルが呼びかけました。「雲の神に会えたかい？」　「いや、未だだ。ここから雲が見えないんだ。
Palihug hangyoa ang hangin nga ipairog ang aso paingon sa habagatang bahin.” Ang tigmugna ug hangin mitayhop sa aso paingon sa kataposang habagatan.		どうか煙を西の外れまで動かしてくれるよう風に頼んでおくれ！」　風の神は煙を西の外れまで押しやりました
Ang kaasul sa dagat ug langit lamang maoy makita ni Pine. Dili diri nga bandaha. Tingali sa sidlakang bahin.		でも松の木には青い空と青い海が見えるだけでした。「こっちじゃない、多分東の方かも」
Pero wala gihapon siya nakakita og mga agi-agi sa panganod o gabon sa sidlakan. Didto sa timog, didto sa hilaga, ang tanan nilang pagpamasin mahulog ra sa walay bili…		でも、東のほうにも一片の雲もなかったのです。北へ、そして南へ、全部彼らの努力は無駄になりました。
“Kuan Lawrel, migamay man ang daob, karong taudtaud mogawas ra na!” Nagkanayon si Ajita sa tingog nga daw nawad-an na sa paglaum.		「あー、ラウレル！火が小さくなってきたわ。もうじき消えてしまうわ。」　アジータの声が心細く聞こえました。
‘Ngano? Wala gyud koy mahimo! Tinuod gyud nga wala koy gamit!’		「なんで僕は何も出来ないんだ。なんて役立たずなんだ。」
Gibasol ni pine iyang kaugalingon pero sa pagkakita niya sa mga mata ni Ajita nga nagtan-aw kaniya. Gibati niya ang laing gahom nga miabut kaniya.		松の木は嘆きましたが、でもアジータの眼差しを感じると、もう一度力が湧いてくるのでした。
Daghang pagkurog si Pine, ug gipahulog ang kadaghanan sa iyang mga dahon.		松マツの木キは体カラダを振フるわして、沢山タクサンの松葉マツバをおとしました。
‘Sa akong pinuy-anan, didto nakahinagbo nako ang maong makagagahom kanunay. Kung moadto ko didto, tingali makahinagbo nako siya pag-usab.’		「故郷では良くあの女神にあっていたっけ。もしあそこに行けば、きっと会える」
Kasamtang ang dunay mga dag-um atong higayona sa bukid sa norteng bahin sa nasod. Dayon iyang gisugo ang panganod.		その時、北の山には厚い雲に覆われていました。すぐに松の木は雲に頼みました。
“Palihug ingna ang inyong makagagahum nga ang iyang karaang higala nga pine tree gustong makigkita dayon kaniya.”		「お願いだ、君たちの女神に伝えてくれないか？昔の友達の松の木が直ぐに会いたいと言ってるって。」
Atong tungura, ang makagagahom sa dalugdog aktibo kaayo sa sulod sa mga bukton sa iyang asawa.		ちょうどその頃、雷の神は奥さんの雲の女神の腕の中で、跳ね回っていました。
Ang diosa nakadungog nga ang panganod nihonghong sa iyang karaang higala nga gusto siya makakita kaniya.		女神は下の方から微かに呼ぶ声を聞いたのです。
Ang makagagahom sa panganod naglingilingi sa ubos nga bahin sa kalibutan. Ug dayon nakabantay siya kang Pine.		彼女は下界を見渡しました。そしてすぐに松の木に気がつきました。
Ang iyang karaang higala ug gisulayan niya ug paila-ila si Pine ngadto sa iyang bana.		古い友達ですから、夫に彼を紹介しようと思ったのです。
Iyang gitawag ang iyang bana kinsa nga gigamhan pa sa iyang gahom. “Langga, tan-awa! Kanang pine tree… “		彼女はまだ大騒ぎしている夫に呼びかけました。「あなた！ほら見て！あの松の木は…」
Sa pagtumbok niya sa kahoy, ang abtik niya nga bana mipunting sa iyang kilat sa gitumbok nga kahoy!!!		そう言って彼女が松の木を指差すと、慌てものの雷の神は松の木めがけて雷を落としてしまったのです。
”Ayaw! Ako siyang higala! Manggidalidalion ra kaayo ka!” Misinggit ang makagagahum pero ulahi na..Dili ba?		「だめ！友達なのよ！オッチョコチョイね！」女神が叫んだのですが、ちょっと遅かったようです。
“Tan-awa! Nasunog ang pine tree!” Misinggit ang mga tawo, mibaha ang dili kasagarang aso sa lawas ni pine tree ug nasunog dayon ang mga sanga niini.		「見て！松の木が燃えている！」人々は叫びました。すごい煙が松の木の幹から吹き出して、すぐに枝が燃え始めました。
Ug gumikan sa kalayo ug aso, dili mamahimong makapaduol si Ajita kaniya.		煙と火でアジータは松の木に近づくこともできません。
Milungtad ug dugay ang pagkasunog sa maong pine tree hangtod nga mitabon ang itom nga aso sa tibuok kawanangan ug nahimo kining dag-um.		長い間松の木は燃え続けました。終に真っ黒い煙で空は覆われ、そして黒い雲になりました。
Mikilat dayon ug nangatagak ang ulan.		直ぐに稲光がひかり、雨が降り始めました。
Mapasalamaton kaayo ang mga tawo ug tungod niini nagdagandagan ang mga bata.		人々は喜び、子供たちは走りまわりました。
Nagatindog si Ajita kilid ni Lawrel, ug sige’g tan-aw kang pine. Padayon gihapong nasunog si Pine bisan pa sa kakusog sa ulan.		アジータはラウレルのそばに立ち尽くして松の木を見ていました。雨が強くなっても松の木は燃え続けていたのです。
“Malipayon kaayo ko Ajita. Nakamatngon ko nga akong kinabuhi tungod aning butanga!” Padayon siyang masunog, hangtod sa dugayng panahon.		「アジータ、僕は幸せだ。このために僕は生まれてきたことがわかったよ。」　そういって彼は燃え続けました。
Pagkahuman sa daghang mga katuigan nga nanglabay, karon wala nay nakahibalo sa estorya mahitungod kang Ajita ug Pine…Pero pagkahuman ato…		ずーっと時が過ぎて、今では誰もアジータと松の木の話は知られていません。でも、
gigama sa mga katawhan ug sulo ang pine tree aron gamiton sa paglakaw panahon sa kagabhion, tungod kay molungtad ug dugay ang pagsiga niini…		その時から人々は夜歩く時には、松の木を燃やして明かりにするようになりました。だっていつまでも燃え続けていますから。